to refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient

İngilizce - Türkçe

to refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient teriminin İngilizce Türkçe sözlükte anlamı

İlgili Terimler

disobey

itaatsizlik etmek

disobey

çiğnemek

disobey

dinlememek

disobey

riayet etmemek

disobey

(Politika, Siyaset) başkaldırmak

disobey

-e uymamak

disobey

uymamak

disobey

(kural/yasa/vb.) çiğnemek

disobey

söz dinlememek

disobey

itaat etme

Öğrenciler öğretmenlerine itaat etmedi. - The pupils disobeyed their teacher.

Onun arabulucuları onun emirlerine itaat etmedi. - His negotiators had disobeyed his orders.

disobey

emre karşı gelmek

disobey

{f} itaat etmemek

disobey

boyun eğmemek

disobey

dinleme

disobey

{f} -e itaat etmemek, -i dinlememek, -e uymamak; itaatsizlik etmek

disobey

serkeşlik etmek

İngilizce - İngilizce

to refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient teriminin İngilizce İngilizce sözlükte anlamı

disobey

Heceleme

to ref·use or ne·glect to obey; to vi·o·late commands; to be dis·o·be·di·ent