Определение testifier в Английский Язык Турецкий язык словарь
- şahit
- testify
- {f} tanıklık etmek
Tom'un aleyhine tanıklık etmek istemiyorum.
-I don't want to testify against Tom.
Kurban tanıklık etmek zorunda değildi.
-The victim didn't have to testify.
- witness
- {f} tanık olmak
- testify
- {f} ispatlamak, kanıtlamak; to -i göstermek
- testify
- ifade vermek
Sami, Leyla'ya karşı ifade vermek için oradaydı.
-Sami was there to testify against Layla.
Leyla ifade vermek için mahkeme salonuna girdi.
-Layla entered the courtroom to testify.
- testify
- tanıklıkta bulunmak
- testify
- şahitlikte bulunmak
- testify
- (Kanun) tanıklık yapmak
Tom, Mary'ye karşı tanıklık yapmak istiyordu.
-Tom wanted to testify against Mary.
- testify
- kanıt
- testify
- (Kanun) şahitlik yapmak
Tom, Mary'ye karşı şahitlik yapmak istemedi.
-Tom didn't want to testify against Mary.
- testify
- teyit etmek
- testify
- teyid etmek
- testify
- ispatlamak
- witness
- şahadet etmek
- testify
- doğrulamak
- testify
- kanıtlamak
- testify
- şahitlik et
- witness
- kanıtlamak
- witness
- delil
- witness
- göstermek
- witness
- {i} tanık
O, kazaya tanıklık etti.
-He witnessed the accident.
O, ışığa sadece bir tanık gibi geldi.
-He came only as a witness to the light.
- witness
- {i} şahit
Esperantistlerin ve Yehova Şahitlerinin yaklaşımları arasındaki herhangi bir farklılık görmüyorum.
-I don't see any differences between the approaches of Esperantists and of Jehovah's Witnesses.
Onu şahit gösteremeyiz.
-We can't produce him as a witness.
- testify
- tanık
Savcı benim Tom aleyhinde tanıklık yapmamı istiyor.
-The DA wants me to testify against Tom.
Tek tanığımız tanıklık yapmayı reddediyor.
-Our only witness is refusing to testify.
- testify
- şahadet etmek
- testify
- {f} şahitlik etmek
- testify
- {f} tanıklık/şahadet/şahitlik etmek; tanıklıkta/şahadette/şahitlikte bulunmak
- testify
- ispat etmek
- testify
- delil olmak
- testify
- tanıklık et/doğrula
- witness
- {f} şahitlik etmek
- witness
- i. tanık, şahit. f
- witness
- tanıt
- witness
- {f} kabul etmek
- witness
- {i} tanıklık
Biz bildiğimizi söylüyoruz, gördüğümüze tanıklık ediyoruz; sizler ise bizim tanıklığımızı kabul etmiyorsunuz.
-We speak that we do know, and testify that we have seen; and ye receive not our witness.
Tek tanığımız tanıklık yapmayı reddediyor.
-Our only witness is refusing to testify.
- witness
- {f} onaylamak
- witness
- şehadet etmek
- witness
- witness box witness stand tanık kürsüsü
- witness
- (fiil) şahit olmak, tanık olmak, şahitlik etmek, sahne olmak, onaylamak, kabul etmek
Связанные Термины
Определение testifier в Английский Язык Английский Язык словарь
- One who testifies; a witness
- {n} one who testifies, declares or proves
- a person who testifies or gives a deposition
- One who testifies; one who gives testimony, or bears witness to prove anything; a witness
- {i} witness
- testify
- to make a statement based on personal knowledge or faith
- testify
- {v} to witness, give evidence, prove, show
- A testifier
- testificator
- testifiers
- plural of testifier
- testify
- When someone testifies in a court of law, they give a statement of what they saw someone do or what they know of a situation, after having promised to tell the truth. Several eyewitnesses testified that they saw the officers hit Miller in the face Eva testified to having seen Herndon with his gun on the stairs He hopes to have his 12-year prison term reduced by testifying against his former colleagues
- testify
- To make a solemn declaration, verbal or written, to establish some fact; to give testimony for the purpose of communicating to others a knowledge of something not known to them
- testify
- give testimony in a court of law provide evidence for; "The blood test showed that he was the father"; "Her behavior testified to her incompetence
- testify
- In a testy manner; fretfully; peevishly; with petulance
- testify
- {f} bear witness, declare under oath, attest
- testify
- To bear witness to; to support the truth of by testimony; to affirm or declare solemny
- testify
- to make a declaration, or give evidence, under oath
- testify
- provide evidence for; "The blood test showed that he was the father"; "Her behavior testified to her incompetence"
- testify
- give testimony in a court of law
- testify
- To affirm or declare under oath or affirmation before a tribunal, in order to prove some fact
- testify
- If one thing testifies to another, it supports the belief that the second thing is true. Recent excavations testify to the presence of cultivated inhabitants on the hill during the Arthurian period
- testify
- To make a solemn declaration under oath or affirmation, for the purpose of establishing, or making proof of, some fact to a court; to give testimony in a cause depending before a tribunal
- testify
- To declare a charge; to protest; to give information; to bear witness; with against