self assurance

listen to the pronunciation of self assurance
Английский Язык - Турецкий язык
kendini güvenceye alma
Özgüven, kendine güvenme, kendinden emin olma, kendine güveni yüksek olma
kendinden emin olma
kendine güven
confidence
{i} güven

Güvenini kaybetme, Mike. - Don't lose confidence, Mike.

Övüldüğümüz zaman güven kazanırız. - When we are praised, we gain confidence.

confidence
{i} inanç

Mantık, yanlış sonuca inançla ulaşmanın sistematik bir metodudur. - Logic is a systematic method of coming to the wrong conclusion with confidence.

confidence
{i} kendine güven

Onun oldukça fazla kendine güveni var. - He has a lot of confidence.

Kendine güven başarının anahtarıdır. - Self confidence is the key to success.

confidence
{i} inanma
confidence
(Nükleer Bilimler) güvenilirlik
confidence
güvenirlik
confidence
(Biyokimya) güvenme

Onlar Tom'a güvenmemeli - They should not have confidence in Tom.

confidence
küstahlık
confidence
sır

Onu sana sır olarak söyledim, öyleyse niçin Jane'e ondan bahsettin? - I told you that in confidence, so why did you tell Jane about it?

O beni sırdaşı yaptı. - She took me into her confidence.

confidence
gizli şey
self-assurance
özgüveni
self-assurance
özüne güvenme
confidence
{i} güven, itimat
confidence
{i} sırdaşlık
confidence
confidence game dolandıncılık
confidence
kazı
confidence
told in confidence mahrem olarak söylenmiş
confidence
(isim) güven, inanç, itimat, kendine güven; inanma; sır, sırdaşlık
confidence
I have confidence in him : Ona itimadım var. Ona güvenirim
confidence
confidence man dolandıncı
confidence
(Mukavele) güven, emniyet, itimat ; gizlilik
self-assurance
kendine güven
self-assurance
kendinden emin olma
Английский Язык - Английский Язык
The state or quality of being confident in oneself
confidence
Someone who has self-assurance shows confidence in the things that they say and do because they are sure of their abilities. = self-confidence
belief in oneself
self assurance

    Расстановка переносов

    self as·sur·ance

    Турецкое произношение

    self ışûrıns

    Произношение

    /ˈself əˈsʜo͝orəns/ /ˈsɛlf əˈʃʊrəns/

    Этимология

    [ 'self, Southern also 's ] (pronoun.) before 12th century. Middle English , from Old English; akin to Old High German selb, intensive pronoun, and probably to Latin suus one's own; more at SUICIDE.
Избранное