mün'im

listen to the pronunciation of mün'im
Турецкий язык - Турецкий язык
(Osmanlı Dönemi) herkese lâyık bol rızık ve nîmet veren Allah

Связанные Термины

MÜN'İM
(Osmanlı Dönemi) Nimet veren, yedirip içiren
mün'akid
Kabul edilmiş, üzerinde anlaşılmış
mün'akid
Akdedilmiş, iki taraf arasında kabul olunup anlaşılmış
MÜN'ADİL
(Osmanlı Dönemi) (Adul. dan) Doğru yoldan sapan. Cayan
MÜN'ADİM
(Osmanlı Dönemi) Ma'dum. Ademe gitmiş. Yok olan
MÜN'AKID
(Osmanlı Dönemi) İn'ikad eden, bağlanan, bağlanmış, düğümlenmiş
MÜN'AKID
(Osmanlı Dönemi) Teşkil olunmuş, resmi olarak iki taraf arasında kabul olunmuş. Kurulan, ictima eden
MÜN'AKİS
(Osmanlı Dönemi) Akseden, geri dönmüş, bir yere çarpıp geri gelen
MÜN'AKİT OLMAK
(Hukuk) Üzerinde anlaşmak, in'ikat etmek
MÜN'AL
(Osmanlı Dönemi) Altına gön ve sahtiyan konulmuş nesne
MÜN'AM
(Osmanlı Dönemi) Çok kıymetli ve nazlı olarak büyütülm
MÜN'AMİD
(Osmanlı Dönemi) Direğe dayanmı
MÜN'ATAF
(Osmanlı Dönemi) Dere açığı
MÜN'ATAF
(Osmanlı Dönemi) Meyledici, yönelen
MÜN'ATIF
(Osmanlı Dönemi) Bir tarafa doğru teveccüh etmiş. Meyillenen, bir tarafa yönelen. Mütemâyil, meyledici
MÜN'AZİL
(Osmanlı Dönemi) Memurluktan, vazifeden çıkarılmış olan. Bir vazifeden azledilen
MÜN'AZİL
(Osmanlı Dönemi) Ayrılan, elini eteğini çeken, in'izal eden
MÜN'AZİLEN
(Osmanlı Dönemi) (Azl. den) Vazifesinden çıkarılmış olarak. Azledilerek
MÜN'AZİLÎN
(Osmanlı Dönemi) (Mün'azil. C.) Azledilenler, vazifelerinden çıkarılanlar
mün'adim
(Osmanlı Dönemi) yok olan