Определение kafaları в Турецкий язык Английский Язык словарь
- kafa
- head
They all have arms, legs, and heads, they walk and talk, but now there's SOMETHING that wants to make them different.
-Onların hepsinin, kolları, bacakları, ve kafaları var,onlar yürürler ve konuşurlar, ama şimdi onlara farklı yapmak isteyen bir şey var.
The girl, who had her head on the boy's shoulder, looked around in surprise.
-Kafasını erkeğin omuzuna koymuş olan kız şaşkın şaşkın etrafına bakındı.
- kafa
- mind
You can do it if you put your mind to it.
-Eğer kafanıza koyarsanız onu yapabilirsiniz.
It took a load off my mind when our team won the championship.
-Takımımız şampiyonluğu kazandığında kafam rahatladı.
- kafa
- conk
- kafa
- onion
- kafa
- potato
- kafa
- brains
Tom has been racking his brains for a solution to the problem.
-Tom soruna bir çözüm için kafa patlatıyor.
He's racking his brains about how to deal with the matter.
-O, sorunu nasıl halledeceği hakkında kafa yoruyor.
- kafa
- bean
- kafa
- chump
- kafa
- intelligence
- kafa
- cast of mind
- kafa
- tete
- kafa
- crumpet
- kafa
- butt
- kafa
- noddle
- kafa
- headpiece
- kafa
- (Argo) lemon
- kafa
- to head
- kafa
- {i} end
We're at our wits' end.
-Kafamız allak bullak olmuş durumda.
- kafa
- head in
- biriyle kafaları uyuşmak
- (deyim) be on the same wavelength
- kafa
- a large marble, shoooter
- kafa
- noggin
- kafa
- coconut
- kafa
- pate
- kafa
- sconce
- kafa
- costard
- kafa
- noodle
- kafa
- poll
- kafa
- head, nut; mind, brain, brains, intelligence, head
- kafa
- mind, mental attitude
- kafa
- savvy
- kafa
- knob
- kafa
- nob
- kafa
- nut
Tom is a conspiracy nut.
-Tom kafayı komplo teorileriyle bozmuş biri.
- kafa
- loaf
- kafa
- sconee
- kafa
- skull
The majority of animals have skulls.
-Hayvanların çoğunun kafatası vardır.
Tom's skull has been fractured.
-Tom'un kafatası kırıldı.
Связанные Термины
Определение kafaları в Турецкий язык Турецкий язык словарь
- KAFA
- (Osmanlı Dönemi) Akıl, zekâ, anlayı
- KAFA
- (Osmanlı Dönemi) Ense, arka
- KAFA
- (Osmanlı Dönemi) (C.: Akfâ) Baş. Kafa
- Kafa
- (Osmanlı Dönemi) ZİHNİYYET
- kafa
- Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak gibi organların bulunduğu vücudun en ön bölümü
- kafa
- İnsan başı, ser
- kafa
- Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin: "Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş."- Y. K. Beyatlı
- kafa
- Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet: "Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı."- Y. Z. Ortaç
- Kafa
- (Osmanlı Dönemi) KAFN
- kafa
- Mekanik bir bütünün parçası
- kafa
- Cevizin büyük boyu
- kafa
- Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu
- kafa
- Bellek
- kafa
- Baş (özellikle insan başı), ser
- kafa
- Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet
- kafa
- Demet haline getirilmiş tütün yapraklarının baş kısmı
- kafa
- Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin
- kafa
- Fıçı ve bidonların boşaltılmasında kullanılan bir çeşit sapan