Определение kafaları в Турецкий язык Английский Язык словарь
- kafa
- head
The mistake cost him his head.
-Hata onun kafasına mal oldu.
The girl, who had her head on the boy's shoulder, looked around in surprise.
-Kafasını erkeğin omuzuna koymuş olan kız şaşkın şaşkın etrafına bakındı.
- kafa
- mind
It took a load off my mind when our team won the championship.
-Takımımız şampiyonluğu kazandığında kafam rahatladı.
Try to reproduce the music in your mind.
-Kafanızda müziği yeniden oluşturmaya çalışın.
- kafa
- conk
- kafa
- onion
- kafa
- potato
- kafa
- brains
He's racking his brains about how to deal with the matter.
-O, sorunu nasıl halledeceği hakkında kafa yoruyor.
Why did Tom blow his brains out?
-Neden Tom kafasına ateş ederek intihar etti?
- kafa
- bean
- kafa
- chump
- kafa
- intelligence
- kafa
- cast of mind
- kafa
- tete
- kafa
- crumpet
- kafa
- butt
- kafa
- noddle
- kafa
- headpiece
- kafa
- (Argo) lemon
- kafa
- to head
- kafa
- {i} end
We're at our wits' end.
-Kafamız allak bullak olmuş durumda.
- kafa
- head in
- biriyle kafaları uyuşmak
- (deyim) be on the same wavelength
- kafa
- a large marble, shoooter
- kafa
- noggin
- kafa
- coconut
- kafa
- pate
- kafa
- sconce
- kafa
- costard
- kafa
- noodle
- kafa
- poll
- kafa
- head, nut; mind, brain, brains, intelligence, head
- kafa
- mind, mental attitude
- kafa
- savvy
- kafa
- knob
- kafa
- nob
- kafa
- nut
Tom is a conspiracy nut.
-Tom kafayı komplo teorileriyle bozmuş biri.
- kafa
- loaf
- kafa
- sconee
- kafa
- skull
Tom's skull has been fractured.
-Tom'un kafatası kırıldı.
A skull shaped asteroid flew by the Earth on Halloween.
-Bir kafatası şeklinde bir asteroid, Cadılar Bayramı'nda Dünya'nın yanından geçip gitti.
Связанные Термины
Определение kafaları в Турецкий язык Турецкий язык словарь
- KAFA
- (Osmanlı Dönemi) Akıl, zekâ, anlayı
- KAFA
- (Osmanlı Dönemi) Ense, arka
- KAFA
- (Osmanlı Dönemi) (C.: Akfâ) Baş. Kafa
- Kafa
- (Osmanlı Dönemi) ZİHNİYYET
- kafa
- Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak gibi organların bulunduğu vücudun en ön bölümü
- kafa
- İnsan başı, ser
- kafa
- Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin: "Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş."- Y. K. Beyatlı
- kafa
- Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet: "Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı."- Y. Z. Ortaç
- Kafa
- (Osmanlı Dönemi) KAFN
- kafa
- Mekanik bir bütünün parçası
- kafa
- Cevizin büyük boyu
- kafa
- Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu
- kafa
- Bellek
- kafa
- Baş (özellikle insan başı), ser
- kafa
- Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet
- kafa
- Demet haline getirilmiş tütün yapraklarının baş kısmı
- kafa
- Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin
- kafa
- Fıçı ve bidonların boşaltılmasında kullanılan bir çeşit sapan