sich ~ evine (bzw. memleketine) dönmek -begleiten; -bringen evine kadar b-ne refakat etm. 2chen n zo. ocak cekirgesi; circirböcegi, hamamböce.^i -eilen acele ile evine (bzw. memleketine) dönmek 2fahrt/ (evine, memleketine) dönüs -fallen (Erbe) jur. mahlül kalmak -finden dönmek icin evinin yolunu bulmak 2flug m dönüs ucusu -führen l. evine götürmek
(heimatlich anmutend) yurdu andiran; yurt cesnisi veren; sila edasi veren; sich ^ fühlen k-ni kendi evinde (od. yurdunda) sanmak; ^ werden fig. kok salmak 2kehr / (eve, yurda) dönüs; avdet 2kehrer m l. evine, yurduna dönen; avdetci