Определение gururlu в Турецкий язык Английский Язык словарь
- proud
The prouder the individual, the harsher the punishment.
-Birey ne kadar gururlu olursa, ceza o kadar sert olur.
He is too proud to give up.
-O vazgeçemeyecek kadar çok gururludur.
- pontifical
- high and mighty
- proud; conceited, arrogant, self-imported, superior
- vain, arrogant, conceited, haughty
- conceited
- inordinately proud
- vain
- vainglorious
- arrogant
He's prideful and arrogant.
-O gururlu ve kibirli.
- proudhearted
- triumphant
- swollen
- prideful
You shouldn't be so prideful.
-Çok gururlu olmamalısın.
He's prideful and arrogant.
-O gururlu ve kibirli.
- superior
- bighead
- overweening
- {s} lordly
- gurur
- pride
She takes pride in her high school.
-O, lisesi ile gurur duyuyor.
Hey, I may have no money, but I still have my pride.
-Hey, hiç param olmayabilir ama benim hâlâ bir gururum var.
- gururlu bir şekilde
- pontifically
- gururlu olmak
- proud of
- gururlu bir biçimde
- arrogantly
- gururlu bir halde
- conceitedly
- gururlu olmak
- walk tall
- gurur
- honor, self-esteem
- gurur
- honour
- gurur
- vain
His vainglory put the Republic at risk.
-Onun boş gururu cumhuriyeti tehlikeye attı.
- gurur
- selfesteem
- gurur
- arrogance
- gurur
- assumption
- gurur
- kudos
- gurur
- loftiness
- gurur
- pride of
- aşırı gururlu
- hubristic
- gurur
- pride, inordinate pride, excessive self-esteem
- gurur
- haughtiness
- gurur
- vainness
- gurur
- elation
- gurur
- lordliness
- gurur
- pride; honour; conceit, arrogance
- gurur
- vanity
Vanity and pride are different things, though the words are often used synonymously.
-Her ne kadar sıkça eş anlamlı olarak kullanılsalar da; kibir ve gurur farklı şeylerdir.
- gurur
- vanity, arrogance, conceit, haughtiness
- gurur
- lordly
- gurur
- disdain
- gurur
- vainglory
His vainglory put the Republic at risk.
-Onun boş gururu cumhuriyeti tehlikeye attı.
- gurur
- supercilious
- gurur
- tympany
- gurur
- {i} hauteur
Связанные Термины
Определение gururlu в Турецкий язык Турецкий язык словарь
- Kibirli
- Kendi kişiliğine önem veren, onurlu, mağrur
- Kurumlu, çalımlı
- azametli
- GURUR
- (Osmanlı Dönemi) Kıymetsiz şeylere güvenip mağrur olmak.Evet, gurur ile insan maddi ve mânevi kemalât ve mehâsinden mahrum kalır. Eğer gurur saikasıyla başkaların kemalâtına tenezzül etmeyip, kendi kemâlâtını kâfi ve yüksek görürse, o insan nâkıstır. Böyle insanlar, malumat ve keşfiyatlarını daha yüksek görmekle, eslâf-ı izamın irşâdat ve keşfiyatlarından mahrum kalırlar. Ve evhama mâruz kalarak bütün bütün çizgiden çıkarlar. Halbuki eslâf-ı izâmın kırk günde yaptıkları bir keşfiyatı, bunlar kı
- GURUR
- (Osmanlı Dönemi) Kibir. Boş yere güvenmek
- Gurur
- azamet
- gurur
- Kurum, çalım
- gurur
- Kendini beğenme, büyüklenme, kibir: "Aynı gururu, aynı gülünç itimadı aşkta da gösterirler."- H. C. Yalçın
- gurur
- Övünme
- gurur
- Kendini beğenme, büyüklenme, kibir
- gurur
- Onur. Övünme