Определение efsun в Турецкий язык Турецкий язык словарь
(Osmanlı Dönemi) f. Sihir, büyü, üfürük. Sihirbazların tuzağı. Hile ile yapılan kötü işler. Efsun İslâmiyetçe men'edilmiş ve büyük günâhlardan sayılmıştır
Büyü, sihir: "Şayeste'nin reise büyü yaptığına ve adamı başka kadınlara karşı efsunla bağladığına kanaat getirmişti."- H. Taner