Определение annoyances в Английский Язык Турецкий язык словарь
- can sıkma
- annoy
- rahatsız etmek
Tom bunu sadece Mary'yi rahatsız etmek için yapıyor.
-Tom is doing that just to annoy Mary.
Seni rahatsız etmek istemedim.
-I didn't want to annoy you.
- annoy
- {f} kızdırmak
O onu sadece onu kızdırmak için yapıyor.
-She is doing that only to annoy him.
Facebook her zaman promotörleri kızdırmak için bir yol bulur.
-Facebook always finds a way to annoy promoters.
- annoy
- sinirlendirmek
- annoy
- can sıkmak
- annoy
- {f} canını sıkmak
- annoy
- sinirini bozmak
- annoy
- gıcık etmek
- annoy
- taciz etmek
- annoy
- sataşmak
- annoy
- huzursuz etmek
- annoy
- sinir etmek
- annoy
- sinir bozmak
- annoy
- sıkıntı vermek
- annoy
- acılaştırmak
- annoy
- dalına basmak
- annoy
- can sıkıcı
Gerçekten can sıkıcısın.
-You are really annoying.
Bu gerçekten can sıkıcı.
-It's really very annoying.
- annoy
- sırnaşmak
- annoy
- izaç etmek
- annoy
- rahatsızlık
- annoy
- sinirlendir
Erkek kardeşlerini sinirlendiriyor musun?
-Do you annoy your brothers?
Çocuk soruları ile onu sinirlendirmişti.
-The child annoyed her with questions.
- annoy
- üzüntü
- annoy
- annoying sinirlendirici
- annoy
- annoyance sıkıntı
- annoy
- rahatsızlık vermek
- annoy
- usandırmak
- annoy
- rahatını bozmak
- annoy
- sinirine dokunmak
- annoy
- sıkmak
Canımı sıkmak için hataları kasıtlı olarak yaptı.
-He made mistakes on purpose to annoy me.
O bütün gün canımı sıkmaktan başka bir şey yapmaz.
-She does nothing but annoy me all day long.
- annoy
- rahatını kaçırmak
- annoy
- başını ağrıtmak
- annoy
- huylandırmak
- annoy
- kızdır
Beni kızdırmaya başlıyorsun.
-You're starting to annoy me.
Tom, Meri'yi kızdırmayı seviyor.
-Tom loves to annoy Mary.
- annoy
- uğraştırmak
- annoyance
- {i} kızgınlık
- annoyance
- {i} kızdırma
- annoyance
- baş ağrıtma
- annoyance
- can sıkma
- annoyance
- üzüntü kaynağı
- annoyance
- bela
- annoyance
- sıkıntı kaynağı
- annoyance
- sıkıntı veren şey
- annoy
- baş ağrıtmak
- annoyance
- sıkıntı/üzüntü kaynağı
- annoyance
- {i} rahatsız etme
- annoyance
- {i} sıkıntı
Tom sıkıntısını gizlemeye çalıştı.
-Tom tried to hide his annoyance.
Tom'un sıkıntısını anlayabiliyorum.
-I can understand Tom's annoyance.
- annoyance
- {i} baş belası, bela, sıkıntı veren şey/kimse
- annoyance
- can sıkıntı
- annoyance
- {i} rahatsızlık
- annoyance
- {i} baş belâsı
- annoyance
- afacanlık
Связанные Термины
Определение annoyances в Английский Язык Английский Язык словарь
- plural of annoyance
- annoy
- To do something to upset or anger someone; to be troublesome
Connie liked to annoy her brother by using him as a leg rest.
- annoy
- That which causes such a feeling
The home far and away, the distance where lives joy, / The cure, at once and ever, of world and world's annoy .
- annoy
- To disturb or irritate, especially by continued or repeated acts; to bother with unpleasant deeds
Marc loved his sister, but when she annoyed him he wanted to switch her off.
- annoy
- To molest; to harm; to injure
- annoyance
- That which annoys
- annoyance
- An act or instance of annoying
- annoyance
- The psychological state of being annoyed or irritated
- annoy
- {v} to incommode, injure by continued or repeated acts
- annoy
- {n} injury, jurt, molestation
- annoy
- A feeling of discomfort or vexation caused by what one dislikes; also, whatever causes such a feeling; as, to work annoy
- annoyance
- {n} injury, jurt, molestation
- Annoy
- cause annoyance in; disturb, especially by minor irritations; "Mosquitoes buzzing in my ear really bothers me"; "It irritates me that she never closes the door after she leaves"
- Annoyance
- something or someone that causes trouble; a source of unhappiness; "washing dishes was a nuisance before we got a dish washer"; "a bit of a bother"; "he's not a friend, he's an infliction"
- Annoyance
- an unpleasant person who is annoying or exasperating
- Annoyance
- the psychological state of being irritated or annoyed
- Annoyance
- the act of troubling or annoying someone
- Annoyance
- noyance
- Annoyance
- noiance
- annoy
- {f} bother, harass, irritate
- annoy
- To disturb or irritate, especially by continued or repeated acts; to tease; to ruffle in mind; to vex; as, I was annoyed by his remarks
- annoy
- A feeling of discomfort or vexation caused by what one dislikes
- annoy
- To molest, incommode, or harm; as, to annoy an army by impeding its march, or by a cannonade
- annoy
- If someone or something annoys you, it makes you fairly angry and impatient. Try making a note of the things which annoy you It annoyed me that I didn't have time to do more reading It just annoyed me to hear him going on. see also annoyed, annoying = irritate. to make someone feel slightly angry and unhappy about something = irritate (enuier, from inodiare, from odium; ODIOUS)
- annoyance
- {i} harassment; bother, nuisance; sorrow, grief
- annoyance
- the act of troubling or annoying someone something or someone that causes trouble; a source of unhappiness; "washing dishes was a nuisance before we got a dish washer"; "a bit of a bother"; "he's not a friend, he's an infliction"
- annoyance
- The act of annoying, or the state of being annoyed; molestation; vexation; annoy
- annoyance
- anger produced by some annoying irritation
- annoyance
- Annoyance is the feeling that you get when someone makes you feel fairly angry or impatient. To her annoyance the stranger did not go away = irritation
- annoyance
- An annoyance is something that makes you feel angry or impatient. Inconsiderate neighbours can be more than an annoyance