rebi̇b

listen to the pronunciation of rebi̇b
Türkçe - Türkçe
(Osmanlı Dönemi) (C.: Rebâib) Üvey oğul
(Osmanlı Dönemi) Evde beslenen koyun. Müe: Rebibe
rebib
üvey
rebib
üvey erkek çocuğu