reach out

İngilizce - Türkçe

reach out teriminin İngilizce Türkçe sözlükte anlamı: uzanmak; el/kol uzatmak; Elini uzatmak, uzanmak, yardım eli uzatmak; Yardım etmek,yardım eli uzatmak
I'll try to reach out orphan child about their school life.; elini uzatmak; uzatmak
reach out in: ulaştırdı
reach out for: almak üzere uzanmak
reach out for: uzanmak
out of reach: erişilmez
out of reach: erişilemeyen
out of reach: yetişilmez
though schools out reach: (Eğitim) ulaşılması zorlu okullar
out of reach: uzak
outreach: geçmek
outreach: (isim) sosyal yardım
place s.t. out of s.o.´s reach: 1. bir şeyi birinin erişemeyeceği/yetişemeyeceği bir yere koymak. 2. bir şeyi biri için imkânsız hale getirmek
be out of reach: el altında olmamak
be out of reach: erişilemez olmak
out of reach: (deyim) erisilmez;yetisilmez
out of reach: yetişilemez
outreach: uzama
outreach: {f} aşmak
outreach: {f} daha ileri gitmek
outreach: {i} sosyal yardım
outreach: {f} daha iyi uzanmak
to reach out: uzanılmak

İngilizce - İngilizce

reach out teriminin İngilizce İngilizce sözlükte anlamı: move forward or upward in order to touch; also in a metaphorical sense; "Government reaches out to the people"; attempt to communicate; "I try to reach out to my daughter but she doesn't want to have anything to do with me"; attempt to communicate; "I try to reach out to my daughter but she doesn't want to have anything to do with me; extend: reach outward in space; "The awning extends several feet over the sidewalk"; reach: move forward or upward in order to touch; also in a metaphorical sense; "Government reaches out to the people"; reach outward in space; "The awning extends several feet over the sidewalk"; stretch out one's hand; get in touch with; outreach
out of reach: beyond one's grasp, impossible to reach, difficult to reach
out of reach: inaccessibly located or situated; "an unapproachable chalet high in the mountains"; "an unreachable canyon"; "the unreachable stars"

reach out

Türkçe nasıl söylenir

riç aut

Telaffuz

/ˈrēʧ ˈout/ /ˈriːʧ ˈaʊt/

Etimoloji

[ 'rEch ] (verb.) before 12th century. Middle English rechen, from Old English r[AE]can; akin to Old High German reichen to reach, Lithuanian raizytis to stretch oneself.