Türkçe - İngilizce
rütbe teriminin Türkçe İngilizce sözlükte anlamı
- grade
- rank
He was raised to the rank of colonel two years ago.
-İki yıl önce albay rütbesine yükseltildi.
He was demoted to the rank of lieutenant.
-Teğmen rütbesine indirildi.
- degree
His grandfather was a soldier of high degree.
-Onun büyük babası yüksek rütbeli bir askerdi.
- title
- stripe
- distinction
- tier
- rank; grade; degree
- order
- mil. rank
- promotion
- station
- honor
- dignity
- military rank
- position
- military rating
- rank of
- siege
- rütbe almak
- to rise in rank
- rütbe indirme
- demotion
He's quite philosophical about his demotion.
-O rütbe indirme hakkında oldukça felsefi.
- rütbe indirme
- degradation
- rütbe indirmek
- bust
- rütbe işareti
- ensign
- rütbe işaretleri
- insignia
- rütbe sembolleri
- regalia
- rütbe tarihi
- (Askeri) date of rank
- rütbe yıldızı
- pip
- tenzil-i rütbe
- Demotion
- (askeri) rütbe
- grade
- askeri rütbe
- (Askeri) military rank
- esas rütbe
- (Askeri) permanent grade
- isim ve rütbe listesi
- (Askeri) muster roll
- rütbeler
- insignia
- ilmiye sınıfında rütbe ve derece alma
- ilmiye class rank and grade receive
- barondan bir düşük rütbe
- baronet
- geçici rütbe
- (Askeri) temporary rank
- geçici rütbe
- (Askeri) temporary grade
- harekat hazrlılığı; diğer rütbe(ler) (astsubay, erbaş ve erler) (NATO)
- (Askeri) operational readiness; other rank(s) (NATO)
- sivil rütbe derecesi
- (Askeri) grade of service
- yüksek rütbe
- high echelon
- ünvandan ibaret rütbe
- brevet rank
İlgili Terimler
Türkçe - Türkçe
rütbe teriminin Türkçe Türkçe sözlükte anlamı
- (Osmanlı Dönemi) Sıra. Mertebe, menzile
- (Osmanlı Dönemi) Merdiven ayağı
- (Osmanlı Dönemi) Memuriyet derecesi
- (Osmanlı Dönemi) Basamak, derece
- (Osmanlı Dönemi) Efkârın sonu
- (Osmanlı Dönemi) basamak, derece, mertebe
- Subay, astsubay ve polislerin sahip olduğu derece, mevki
- Mertebe, derece, paye
- Subay, astsubay ve polislerin sahip olduğu derece, mevki: "Ben de nişancı taburunun subaylarını rütbeleriyle, isimleriyle bilirdim."- N. Cumalı
- tenzil-i rütbe
- Bir kişinin rütbesinin, mertebesinin düşürülmesi
- Rütbeler
- rüteb