Türkçe - İngilizce
namusu teriminin Türkçe İngilizce sözlükte anlamı
- respectable
- {a} deserving of respect or regard
- {s} worthy of respect, honorable, worthy of esteem
- Worthy of respect; fitted to awaken esteem; deserving regard; hence, of good repute; not mean; as, a respectable citizen
- deserving respect
- Moderate in degree of excellence or in number; as, a respectable performance; a respectable audience
- Someone or something that is respectable is approved of by society and considered to be morally correct. He came from a perfectly respectable middle-class family + respectably re·spect·ably She's respectably dressed in jeans and sweatshirt. + respectability re·spect·abil·ity If she divorced Tony, she would lose the respectability she had as Mrs Tony Tatterton
- worthy of respect; "a respectable woman
- You can say that something is respectable when you mean that it is good enough or acceptable. investments that offer respectable rates of return = decent
- deserving of esteem and respect; "all respectable companies give guarantees"; "ruined the family's good name"
- large in amount or extent or degree; "it cost a considerable amount"; "a goodly amount"; "received a hefty bonus"; "a respectable sum"; "a tidy sum of money"; "a sizable fortune"
- worthy of respect; "a respectable woman"
- namus
- honor
- namusu kurtarma
- whitewash
- namus
- rectitude
- namus
- good name
- namus
- {i} honesty
- namus
- decency
- namus
- honor, integrity, probity, uprightness
- namus
- (a woman's) virtue, honor (in sexual matters)
- namus
- virginity
- namus
- virtue
Layla lost her virtue.
-Leyla namusunu kaybetti.
Layla's virtue was impregnable.
-Leyla'nın namusu ele geçirilemezdi.
- namus
- honour; good name; rectitude; honesty
- namus
- purity
- namus
- honour [Brit.]
- namus
- {i} honour
- namus
- pudicity
İlgili Terimler
Türkçe - Türkçe
namusu teriminin Türkçe Türkçe sözlükte anlamı
- NAMUS
- (Osmanlı Dönemi) İrade-i İlâhiyenin tecellisi
- NAMUS
- (Osmanlı Dönemi) Şeriat
- NAMUS
- (Osmanlı Dönemi) Irz, iffet, edeb, hayâ
- NAMUS
- (Osmanlı Dönemi) Hâzık
- NAMUS
- (Osmanlı Dönemi) Nizam
- NAMUS
- (Osmanlı Dönemi) Hayırlara ait gizli hâllerin hâmil ve vâkıfı olan. Bu mânada Cebrâil Aleyhisselâm'a ıtlak olunur. Sair melâikenin vâkıf olmadıkları vahyin sırlarına vakıf ve mahrem olması cihetiyle ona namus-u ekber denilmiştir
- NAMUS
- (Osmanlı Dönemi) Bir kimsenin mahrem, gizli esrarı olup işleri ve hallerinin iç yüzüne vakıf ve muttali kimseye denir
- NAMUS
- (Osmanlı Dönemi) Melâike
- NAMUS
- (Osmanlı Dönemi) Mahir
- NAMUS
- (Osmanlı Dönemi) Emniyet ve istikamet gibi faziletlerin muhassalası olan pek kıymetli haslet
- NAMUS
- (Osmanlı Dönemi) Av ve t
- Namus
- iffet
- Nâmus
- (Osmanlı Dönemi) IRS
- namus
- Sililik, iffet
- namus
- Dürüstlük, doğruluk
- namus
- Bir toplum içinde ahlak kurallarına karşı beslenen bağlılık
- namus
- (Osmanlı Dönemi) kânun