müste'mi̇n

listen to the pronunciation of müste'mi̇n
Türkçe - Türkçe
(Osmanlı Dönemi) Tar: Osmanlı ülkesinde oturmalarına müsaade olunan yabancı devlet tebaası. Osmanlı devleti ile sulh halinde bulunan ecnebiler. Ecnebi memleketlerde seyahat ve ikamet eden müslümanlar da bu sıfatla anılırlardı
(Osmanlı Dönemi) Eman dileyen. Emane, emniyete erişen, nâil olan. (Gerek müslim, gerek zimmî veya harbî olsun.) İstiman eden. Emin edilmiş
(Osmanlı Dönemi) Kendisine aman verilmiş olan
(Osmanlı Dönemi) Canının bağışlanması şartiyle teslim olan
(Hukuk) Aman dileyen kimse; canını kurtarmal için sığınan ve korunan kimse, yabancı uyruklu kişiler; gayrımüslümler

İlgili Terimler

MÜste'min
(Hukuk) MÜSTEMEN
müste'mi̇n