kari̇b

listen to the pronunciation of kari̇b
Türkçe - Türkçe
(Hukuk) Yakın
(Osmanlı Dönemi) (KAREB) (C.: Kavarib-Ekrub) Gemi sandalı
(Osmanlı Dönemi) Yakın hısım
(Osmanlı Dönemi) Çok yakın. Yerce ve mekânca uzak olmayan
karib
Çok yakın; yerce ve mekânca uzak olmayan; yakın hısım
karib
(Osmanlı Dönemi) yakın olan, nâil olan