infuriation

listen to the pronunciation of infuriation
İngilizce - Türkçe
kızdırma
infuriate
kudurtmak
infuriate
kızdır

Onun küstahlığı beni kızdırıyor. - Her arrogance infuriates me.

Onun cehaleti beni kızdırıyor. - Her ignorance infuriates me.

infuriate
çok öfkelendirmek
infuriate
{f} gazaba getirmek, çileden çıkarmak
infuriate
{f} deli etmek
infuriate
{f} çileden çıkarmak
infuriate
çileden çıkar

Onun söylediği onu çileden çıkardı. - He was infuriated with what she said.

Tom'un davranışı beni çileden çıkardı. - Tom's behavior infuriated me.

infuriate
çıldırtmak
infuriate
çok kızdırmak
infuriate
{f} kızdırmak
infuriate
ifrit etmek
İngilizce - İngilizce
anger, rage or fury
a feeling of intense anger
{i} act of enraging, act of making furious, incensement
infuriate
to make furious or mad with anger; to enrage
infuriate
To render furious; to enrage; to exasperate
infuriate
Enraged; raging; furiously angry; infuriated
infuriate
If something or someone infuriates you, they make you extremely angry. Jimmy's presence had infuriated Hugh It infuriates us to have to deal with this particular mayor. = madden + infuriated in·furi·at·ed I was absolutely infuriated with him. to make someone extremely angry
infuriate
make furious
infuriate
{f} enrage, madden, exasperate, anger
infuriation