Turkish - English
Definition of zabi̇t in Turkish English dictionary
- zabit
- officers
- zabit
- (someone) who knows how to get what he wants
- zabit
- (Askeriye) officer
- birinci zabit
- (Askeri) chief officer
- zabit
- officer
- ikinci zabit
- (Askeri) second officer
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of zabi̇t in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Subay
- (Hukuk) Subay
- (Osmanlı Dönemi) (C.: Zâbitân) Askere kumanda eden rütbeli asker
- (Osmanlı Dönemi) Mc: Dediğini yaptıran, tuttuğunu koparan kimse
- (Osmanlı Dönemi) Zabteden. Başkalarını zabtedip idare etmeğe memur olan
- (Osmanlı Dönemi) Kuvvetli, yavuz
- zabit
- Rütbesi teğmenden binbaşıya kadar olan asker, subay
- zabit
- Rütbesi teğmenden binbaşıya kadar olan asker: "Bu karanlık günler, senin gibi genç, ateşli, imanlı zabitlerin gayreti ile aydınlanacak!"- S. Kocagöz
- zabit
- Tuttuğunu koparan, dediğini yaptıran
- zâbit
- (Osmanlı Dönemi) subay, askere kumanda eden rütbeli asker, kuvvetli, yavuz; zabteden
Related Terms
zabi̇t
Hyphenation
za·bi̇tResimler
History
Favorites