Turkish - English
Definition of yabanıl in Turkish English dictionary
- wild; savage, primitive
- wild (plant)
- wild, untamed, undomesticated (animal)
- primitive, savage, wild, or uncivilized (person)
- savage
- (Dilbilim) unusual
- primitive
Turkish - Turkish
Definition of yabanıl in Turkish Turkish dictionary
- İnsan bakımı ile yetişmemiş (bitki)
- Evcil olmayan (hayvan), vahşi
- İlkel yaşayan (insan), yabanî, vahşî
- İlkel yaşayan (insan), yabani, vahşi. İnsan bakımı ile yetişmemiş (bitki)
yabanıl
Hyphenation
ya·ba·nılResimler
History
Favorites