Turkish - Turkish
Definition of vi̇kâ' in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Cinsî münasebet
- (Osmanlı Dönemi) Savaş, harp
- (Osmanlı Dönemi) (C: Evkiye) Kırba ve tulum ağzını bağladıkları nesne
- VİKA
- (Osmanlı Dönemi) (VEKA) Kendi ile bir şey saklanan nesne
- vika
- Sürekli olarak gelişmeyi ve evrenin döngülerine göre yaşamayı amaç edinen, Anglo-Kelt sistemine ait bir Pagan geleneği
- vika
- Anglo-Kelt sistemine ait bir Paganlık geleneği