unobliging

English - Turkish

Definition of unobliging in English Turkish dictionary

faydasız

{s} yararsız

{s} ilgisiz

ilgisiz/faydasız

aldırışsız ilgisiz

{s} aldırışsız

English - English

Definition of unobliging in English English dictionary

Not obliging; unhelpful, disobedient

{s} not obliging; not accommodating

Hyphenation

un·ob·lig·ing

Etymology

() un- +‎ obliging