to verify something by supplying evidence; to corroborate or authenticate

English - Turkish

Definition of to verify something by supplying evidence; to corroborate or authenticate in English Turkish dictionary
substantiate: doğruluğunu ispat etmek
substantiate: (Mukavele) doğrulamak, ispatlamak
substantiate: {f} doğrulamak
substantiate: gerçeklemek
substantiate: (Ticaret) doğruluğunu kanıtlamak
substantiate: tahkik etmek
substantiate: doğrula
substantiate: kanıtlamak
Bir şüphelinin suçlu olduğunu ispatlamak için mahkemedeki savcılar iddialarını kanıtlamak zorundadır. - Prosecutors in court have to substantiate their claims in order to prove a suspect is guilty.
substantiate: Gerçekleşmek
substantiate: Gerçekleştirmek, tahakkuk ettirmek
substantiate: {f} neden göstermek
substantiate: (fiil) gerçekleştirmek, doğrulamak, kanıtlamak, neden göstermek
substantiate: {f} ispat etmek, kanıtlamak

English - English

Definition of to verify something by supplying evidence; to corroborate or authenticate in English English dictionary: substantiate

to verify something by supplying evidence; to corroborate or authenticate

Hyphenation

to ve·ri·fy some·thing by sup·ply·ing evidence; to cor·rob·o·rate or au·then·ti·cate

History

Favorites