English - Turkish
Definition of to utter or declare with a yell; to proclaim in a loud tone in English Turkish dictionary
- yell
- bağırmak
Tom bana bağırmak zorunda değildi.
-Tom didn't have to yell at me.
Mary onun kızına bağırmakla ilgili kendini suçlu hissetti.
-Mary felt guilty about yelling at her daughter.
- yell
- {i} bağırma
Fazla bağırmaktan sesim kısıldı.
-I am hoarse from yelling so much.
Mary onun kızına bağırmakla ilgili kendini suçlu hissetti.
-Mary felt guilty about yelling at her daughter.
- yell
- {f} haykırmak
- yell
- bağırtmak
- yell
- feryat
- yell
- {f} çığlık at
Tom çığlık atıyordu ve bağırıyordu.
-Tom was screaming and yelling.
Zirveye vardığımızda hepimiz çığlık attık.
-When we reached the summit, we all yelled out into the void.
- yell
- çığlık
Dan çığlık atıp bağırıyordu.
-Dan was screaming and yelling.
Bağırmak ve çığlık atmak seni hiç bir yere götürmez.
-Yelling and screaming is not going to get you anywhere.
- yell
- bağırış
- yell
- {f} seslenmek
- yell
- {i} seslenme
- yell
- {f} bağırmak; nara atmak
- yell
- tempo ile bağırarak taraf tutmak
- yell
- {i} bağırma, bağırış; nara
- yell
- haykırış
- yell
- yell bağır
- yell
- tempo ile haykırış ve alkış
Related Terms
English - English
Definition of to utter or declare with a yell; to proclaim in a loud tone in English English dictionary
- yell
to utter or declare with a yell; to proclaim in a loud tone
Hyphenation
to ut·ter or de·clare with a yell; to pro·claim in a loud tonePronunciation
Resimler
History
Favorites