to transgress the moral or divine law; to commit a crime; to stumble; to sin

English - Turkish

Definition of to transgress the moral or divine law; to commit a crime; to stumble; to sin in English Turkish dictionary

Related Terms

offend

gücendirmek

Tom kimseyi gücendirmek istemedi. - Tom didn't mean to offend anyone.

Onu gücendirmek istemedim. - I didn't mean to offend him.

offend

{f} suç işlemek

offend

{f} kırmak

Üzgünüm, seni kırmak istemedim. - I'm sorry, I didn't mean to offend you.

offend

{f} incitmek

Seni incitmek istemedim. - I didn't mean to offend you.

Tom'u incitmek için herhangi bir nedenim yoktu. - I never had any reason to offend Tom.

offend

kızdırmak

offend

hoş gelmemek

offend

{f} against -e aykırı davranmak/olmak

offend

ağırına gitmek

offend

rahatsız etmek

Kimseyi rahatsız etmek istemedim. - I didn't mean to offend anyone.

Tom'un kimseyi rahatsız etmek istemeyeceğinden eminim. - I'm sure Tom wouldn't want to offend anyone.

offend

incit

Seni incittiysem özür dilerim. - I apologize if I offended you.

Onu incittiği için özür diledi. - He apologized for having offended her.

offend

offender suçlu

offend

{f} -e itici gelmek

offend

{f} saldırmak

offend

darıltmak

offend

incit/suç işle

offend

(Askeri) SUÇ İŞLEMEK, KABAHAT YAPMAK: Kanunlara ve konulmuş esaslara aykırı hareket etmek

offend

offended küskün

offend

{f} kırılmak

English - English

Definition of to transgress the moral or divine law; to commit a crime; to stumble; to sin in English English dictionary

offend

Hyphenation

to trans·gress the mor·al or di·vine law; to com·mit a crime; to stumble; to sin