to talk with someone in order to make a bargain, agreement or compromise

English - Turkish

Definition of to talk with someone in order to make a bargain, agreement or compromise in English Turkish dictionary

Related Terms

negotiate

{f} görüşmek

Onun işi yabancı alıcılarla görüşmek. - His job is to negotiate with foreign buyers.

Tom görüşmek için istekli. - Tom is willing to negotiate.

negotiate

müzakerede bulunmak

negotiate

{f} müzakere etmek/yapmak, görüşmek

negotiate

{f} müzakere ederek -i sonuca bağlamak

negotiate

{f} ciro etmek

negotiate

müzakere yapmak

negotiate

müzakere

Onlarla müzakere yapması için onu atadık. - We delegated him to negotiate with them.

Komutan müzakere etmeyi reddetti. - The commander refused to negotiate.

negotiate

(Bilgisayar) anlaş

Bir sonraki adım barış anlaşmasının koşullarını görüşmekti. - The next step was to negotiate terms of a peace treaty.

Barış anlaşması görüşme girişimleri başarısız oldu. - Attempts to negotiate a peace treaty failed.

negotiate

akdetmek

negotiate

rahatça geçmek

negotiate

{f} aşmak

negotiate

{f} kırdırmak

negotiate

{f} geçmek

negotiate

(fiil) görüşmek, tartışmak, ciro etmek, paraya çevirmek, kırdırmak, başarmak, geçmek, aşmak

negotiate

tertip etmek

negotiate

{f} (zor bir durumu) atlatmak; (engeli) aşmak

negotiate

(Mukavele) anlaşmayı müzakere etmek

negotiate

{f} başarmak

negotiate

{f} (çek/bono) ciro

negotiate

ciro etmek üstesinden gelmek

English - English

Definition of to talk with someone in order to make a bargain, agreement or compromise in English English dictionary

negotiate

Hyphenation

to talk with some·one in or·der to make a bargain, A·gree·ment or com·pro·mise