to splutter

English - Turkish

Definition of to splutter in English Turkish dictionary

{f} acele ile söyle

şaşkınlık ya da öfkeden karmakarışık şeyler söylemek

şapırdamak

{f} fışkırtmak

{f} saçmak

boş

{f} sıçratmak

ipe sapa gelmez lakırdı

{f} (öfkeden/şaşkınlıktan) tükürür gibi konuşmak/tükürür gibi (bir şeyler) söylemek

{f} mürekkep akıtmak

{i} saçma sapan konuşma

{i} çıtırtı

{i} öfkeyle saçmalama

{f} sıçramak

{f} boğulmak (motor)

{f} cızırtı yapmak

çıtırda

{f} cızırdamak

{i} tükürükler saçarak konuşma

{i} cızırtı

{f} çabuk ve anlaşılmaz konuşmak

{f} konuşurken tükürükler saçmak

tükürür gibi söylemek

{f} akmak (kalem)

gürültü/çıtırtı

{f} çıtırdamak

şaşkınlıktan karmakarışık şeyler söylemek

{i} konuşurken tükürükler saçma

{f} tükürükler saçarak konuşmak

English - English

Definition of to splutter in English English dictionary

to perform to a substandard level

{n} a confused angry speech, bustle, stir

an utterance (of words) with spitting sounds (as in rage)

To speak hurriedly and confusedly

To speak hastily and confusedly; to sputter

utter with a spitting sound, as if in a rage

A confused noise, as of hasty speaking

the noise of something spattering or sputtering explosively; "he heard a spatter of gunfire"

{f} speak in a rapid and unclear manner; spit, spatter; make spitting sounds

To spray droplets while speaking

{i} rapid and unclear speech; noise; act of speaking in a rapid and unclear manner; spitting, spattering; splattering noise

If something splutters, it makes a series of short, sharp sounds. Suddenly the engine coughed, spluttered and died

If someone splutters, they make short sounds and have difficulty speaking clearly, for example because they are embarrassed or angry. `But it cannot be,' he spluttered Molly leapt to her feet, spluttering and howling with rage

spit up in an explosive manner

Hyphenation

to splut·ter