Definition of to speak in loud voice; to cry out; to address by name; sometimes with to in English Turkish dictionary
- call
- düşünmek
Düşünmek için zamanım yoktu. Kanaate dayalı karar almak zorundaydım.
-I didn't have time to think. I had to make a judgment call.
- call
- ad takmak
- call
- uğramak
- call
- demek
Sana arkadaşım demekten utanç duyuyorum.
-I am ashamed to call you my friend.
Keşke bana Tom demekten vazgeçsen.
-I wish you would stop calling me Tom.
- call
- alısünle arama
- call
- {f} ara
İki gün içinde beni yeniden ara.
-Call me again in two days.
Havaalanına vardığımda onu aradım.
-Arriving at the airport, I called her up.
- call
- farzetmek
- call
- varsaymak
- call
- {f} adlandırmak
- call
- bağırış
- call
- {f} telefonda konuşmak
- call
- {f} söylemek
Tom Mary'yi ona geç kalacağını söylemek için aradı.
-Tom called Mary to tell her he'd be late.
Dün gece Bay A bugünkü toplantıya katılamayacağını söylemek için beni aradı.
-Last night, Mr. A called me up to say he couldn't attend today's meeting.
- call
- ötüş ötme boru boru sesi
- call
- çağırma çağrı, çağırmak
- call
- çığlık
- call
- {i} telefon konuşması, konuşma
- call
- {i} ötüş
- call
- {f} ziyaret etmek
Her şeyden önce, Jim'i ziyaret etmek zorundayım.
-First of all, I have to call on Jim.
Biz, randevusuz başkalarını ziyaret etmekten kaçınmalıyız.
-We must avoid calling on others without an appointment.
- call
- {f} 1. (out) seslenmek, çağırmak; bağırmak: Did you just call me? Bana demin seslendin mi? He called out for help. ''İmdat!'' diye bağırdı. 2
- call
- kapıdan uğrama
Related Terms
Definition of to speak in loud voice; to cry out; to address by name; sometimes with to in English English dictionary
- call