Definition of to rise to ones feet; to stand up in English Turkish dictionary
- stand
- {i} duruş
Tom cesur bir duruş aldı.
- Tom took a courageous stand.
Duruşumu netleştireyim.
- Let me make my stand clearer.
- stand
- {f} dayanmak
- stand
- {f} kalmak
Tren o kadar doluydu ki tüm gezi boyunca ayakta kalmak zorunda kaldım.
- The train was so packed that I had to stand up during the whole trip.
- stand
- {f} dur
Biri odasının önünde duruyor.
- Somebody is standing in front of his room.
Ayaklarımın üzerinde güçlükle durabiliyordum.
- I could scarcely stand on my feet.
- stand
- {f} çekilmek
- stand
- dayamak
- stand
- iş yeri
- stand
- boyunda olmak (bir şeyin)
- stand
- dikelmek
- stand
- mola
- stand
- durmak
Siyah insanlar otobüsün arkasında oturmak ya da doluysa ayakta durmak zorunda kaldılar.
- Black people had to sit in the back of the bus, or stand if the back was full.
O, trende ayakta durmak zorundaydı.
- She had to stand in the train.
- stand
- direnme
- stand
- dikeltmek
- stand
- direniş
- stand
- {i} tutum
- stand
- çekmek
- stand
- {f} ayakta durmak, durmak; ayakta kalmak
- stand
- dükkan
Orada duran adam dükkanının sahibidir.
- The man standing over there is the owner of the store.
- stand
- {i} tribün
Binlerce destek çığlıkları tribünlerden duyulabildi.
- Thousands of supporting cries could be heard from the stands.
