Definition of to resist, without yielding or receding; to withstand in English Turkish dictionary
- stand
- {i} duruş
Duruşumu netleştireyim.
-Let me make my stand clearer.
Tom cesur bir duruş aldı.
-Tom took a courageous stand.
- stand
- {f} dayanmak
- stand
- {f} kalmak
Tren o kadar doluydu ki tüm gezi boyunca ayakta kalmak zorunda kaldım.
-The train was so packed that I had to stand up during the whole trip.
- stand
- {f} dur
Biri odasının önünde duruyor.
-Somebody is standing in front of his room.
İnsanlar çoşkuluyken, o her zaman uzak durur.
-He always stands off when people are enthusiastic.
- stand
- {f} çekilmek
- stand
- dayamak
- stand
- iş yeri
- stand
- boyunda olmak (bir şeyin)
- stand
- dikelmek
- stand
- mola
- stand
- durmak
O, trende ayakta durmak zorundaydı.
-She had to stand in the train.
Öğrenmeniz gereken ilk şey, kendi fikirleriniz üzerinde durmak.
-The first thing you must learn is to stand on your own ideas.
- stand
- direnme
- stand
- dikeltmek
- stand
- direniş
- stand
- {i} tutum
- stand
- çekmek
- stand
- {f} ayakta durmak, durmak; ayakta kalmak
- stand
- dükkan
Orada duran adam dükkanının sahibidir.
-The man standing over there is the owner of the store.
- stand
- {i} tribün
Binlerce destek çığlıkları tribünlerden duyulabildi.
-Thousands of supporting cries could be heard from the stands.
Related Terms
Definition of to resist, without yielding or receding; to withstand in English English dictionary
- stand