Definition of to resist, without yielding or receding; to withstand in English Turkish dictionary
- stand
- {i} duruş
Duruşumu netleştireyim.
-Let me make my stand clearer.
Tom cesur bir duruş aldı.
-Tom took a courageous stand.
- stand
- {f} dayanmak
- stand
- {f} kalmak
Tren o kadar doluydu ki tüm gezi boyunca ayakta kalmak zorunda kaldım.
-The train was so packed that I had to stand up during the whole trip.
- stand
- {f} dur
Ayaklarımın üzerinde güçlükle durabiliyordum.
-I could scarcely stand on my feet.
İnsanlar çoşkuluyken, o her zaman uzak durur.
-He always stands off when people are enthusiastic.
- stand
- {f} çekilmek
- stand
- dayamak
- stand
- iş yeri
- stand
- boyunda olmak (bir şeyin)
- stand
- dikelmek
- stand
- mola
- stand
- durmak
Siyah insanlar otobüsün arkasında oturmak ya da doluysa ayakta durmak zorunda kaldılar.
-Black people had to sit in the back of the bus, or stand if the back was full.
Tren o kadar kalabalıktı ki ben bütün yol boyunca ayakta durmak zorunda kaldım.
-The train was so crowded that I had to keep standing all the way.
- stand
- direnme
- stand
- dikeltmek
- stand
- direniş
- stand
- {i} tutum
- stand
- çekmek
- stand
- {f} ayakta durmak, durmak; ayakta kalmak
- stand
- dükkan
Orada duran adam dükkanının sahibidir.
-The man standing over there is the owner of the store.
- stand
- {i} tribün
Binlerce destek çığlıkları tribünlerden duyulabildi.
-Thousands of supporting cries could be heard from the stands.
Related Terms
Definition of to resist, without yielding or receding; to withstand in English English dictionary
- stand