English - Turkish
Definition of to relinquish or renounce a throne, or other high office or dignity in English Turkish dictionary
- abdicate
- (Politika, Siyaset) hükümdarlıktan çekilme
- abdicate
- (Politika, Siyaset) yöneticilikten ayrılma
- abdicate
- (Politika, Siyaset) yönetimden çekilmek
- abdicate
- feragat etmek (bir haktan)
- abdicate
- kaçınmak (sorumluluktan)
- abdicate
- imtina etmek
- abdicate
- terk-i saltanat etmek
- abdicate
- boynundan atmak
- abdicate
- tahttan çekilmek
- abdicate
- saltanattan çekilmek
- abdicate
- vazgeç
Kral tahttan vazgeçmeye zorlandı.
-The king was forced to abdicate.
- abdicate
- bırakmak
- abdicate
- hakkından vazgeçmek
- abdicate
- {f} el çekmek
- abdicate
- (fiil) tahttan çekilmek; el çekmek, bırakmak, vazgeçmek
- abdicate
- sahip olduğu makamdan
- abdicate
- {f} (kral/kraliçe) tahttan çekilmek, tacını ve tahtını terketmek; yüksek bir mevkiden çekilmek
- abdicate
- yöneticilikten
Related Terms
English - English
Definition of to relinquish or renounce a throne, or other high office or dignity in English English dictionary
- abdicate
to relinquish or renounce a throne, or other high office or dignity
Hyphenation
to re·lin·quish or re·nounce a throne, or oth·er high of·fice or dig·ni·tyPronunciation
Resimler
History
Favorites