to oppose face to face; to oppose directly; to meet in a hostile manner

English - Turkish

Definition of to oppose face to face; to oppose directly; to meet in a hostile manner in English Turkish dictionary

Related Terms

front

{f} yönelmek

front

{f} cephesini düzenlemek

front

önünde bulunmak

front

hareket

Sürücü, önündeki araç hareket etmediği için bağırıyordu. - The driver was shouting because the car in front of him wasn't moving.

front

-e bakmak

front

tavır

front

davranış

front

çehre

front

önemli mevki

front

ön saf

front

{i} (savaşta) cephe

front

{i} (göl, deniz v.b.'ne ait) kıyı, kenar

front

{f} on -e

front

{f} yol göstermek

front

{i} alın

Danışmadan başka bir randevu alın. - Make another appointment at the front desk.

front

{f} dönmek

front

yol kenarı

front

{i} paravan şirket

front

(fiil) bakmak, dönmek, yönelmek, karşı olmak, önderlik etmek, yol göstermek, cephesini düzenlemek

English - English

Definition of to oppose face to face; to oppose directly; to meet in a hostile manner in English English dictionary

front

Hyphenation

to op·pose face to face; to op·pose directly; to meet in a hos·tile man·ner