to lose possession of through failure to fulfill some obligation

English - Turkish

Definition of to lose possession of through failure to fulfill some obligation in English Turkish dictionary
forfeit: {f} ceza olarak kaybetmek
forfeit: {i} ceza
forfeit: (Kanun) pey akçesi
forfeit: (Ticaret) irad kaydetme
forfeit: (Askeri) para cezası vermek
forfeit: ceza olarak vermek
forfeit: yoksun kalmak
forfeit: {f} ceza olarak ver
forfeit: (Spor) Hükmen kaybetmek, hükmen mağlup olmak
forfeit: {i} zarar
forfeit: kaybet
forfeit: ceza olarak bir şeyin veya hakkın kaybedilmesi
forfeit: (isim) bedel, ceza olarak kaybetme, ihmalden dolayı kaybedilen şey, kayıp, zarar, ceza
forfeit: {i} ihmalden dolayı kaybedilen şey
forfeit: {i} kayıp
forfeit: ceza olarak kaybedilmiş
forfeit: (fiil) kaybetmek, ceza olarak kaybetmek
forfeit: forfeitable ceza olarak kaybedilebilir
forfeit: (Askeri) CEZA VERMEK (PARA), CEZA, REHİN, SUÇ İŞLEME: Bir hak veya imtiyazı kaybetmek. Askeri mahkeme, bir şahsın, ceza almak üzere, örneğin maaşından mahrum kalmasına karar verebilir

English - English

Definition of to lose possession of through failure to fulfill some obligation in English English dictionary: forfeit

to lose possession of through failure to fulfill some obligation

Hyphenation

to lose pos·ses·sion of through fail·ure to ful·fill some ob·li·ga·tion

tı luz pızeşın ıv thru feylyır tı fûlfîl sʌm äblıgeyşın

/tə ˈlo͞oz pəˈzesʜən əv ˈᴛʜro͞o ˈfālyər tə fo͝olˈfəl ˈsəm ˌäbləˈgāsʜən/ /tə ˈluːz pəˈzɛʃən əv ˈθruː ˈfeɪljɜr tə fʊlˈfɪl ˈsʌm ˌɑːbləˈɡeɪʃən/

History

Favorites