to injure (a person or animal) with heat or caustic chemicals

English - Turkish

Definition of to injure (a person or animal) with heat or caustic chemicals in English Turkish dictionary

Related Terms

burn

{f} yanmak

burn

{f} tutuşmak

burn

ırmak

burn

yanık yeri

burn

{i} yanma izi

burn

(Askeri) YAKMA, İFŞA: 1. Gizli bir şahsın statüsünü kasıtlı, olarak ifşa etme. 2. Talimatlarda belirtildiği gibi genellikle bir nezaretçi tarafından gizlilik dereceli malzemenin meşru imhası ve yakılması

burn

{f} yanıp kül olmak

burn

{f} başını yakmak

burn

yanıyor gibi olmak

burn

pişirmek

burn

{f} kızdırmak

burn

(fiil) yanmak, tutuşmak, alev almak, yanıp tutuşmak, fazla pişerek yanmak, ışık saçmak, başını yakmak, yakmak, kiremitte pişirmek, öfkelendirmek, kızdırmak, yanıp kül olmak, süratle gitmek

burn

{f} alev almak

burn

alev alev olmak

burn

{f} yanmak; yakmak

burn

{i} dere [İsk.]

burn

pişirme iskoç ça

burn

{f} süratle gitmek

burn

parıldamak

burn

(Tekstil) 1. yanmak 2. yakmak

English - English

Definition of to injure (a person or animal) with heat or caustic chemicals in English English dictionary

burn

She burned the child with an iron, and was put in jail for ten years.

Hyphenation

to in·jure (a per·son or animal) with heat or caus·tic chemicals