English - Turkish
Definition of to hesitate; to speak brokenly or weakly; to stammer; as, his tongue falters in English Turkish dictionary
- falter
- bocalamak
- falter
- {f} kekelemek
- falter
- {f} duraksamak
- falter
- düşmek
- falter
- kem küm etmek
- falter
- duralamak
- falter
- sendelemek
- falter
- sendele
- falter
- tereddüt etmek
- falter
- {f} tereddüd etmek
- falter
- x duraksa/kekele/sendele
- falter
- {f} titremek (ses)
- falter
- {f} yalpalamak
- falter
- sürçmek
- falter
- (fiil) duraksamak, bocalamak, tereddüd etmek, sendelemek, yalpalamak, sersem sersem yürümek, kekelemek, titremek (ses)
- falter
- {f} azalmak, düşmek; gücünü/hızını kaybetmek
- falter
- {f} sendeleyerek yürümek, sendelemek
- falter
- {f} (ses) titremek; titrek bir sesle
- falter
- tereddutle söylemek
Related Terms
English - English
Definition of to hesitate; to speak brokenly or weakly; to stammer; as, his tongue falters in English English dictionary
- falter
to hesitate; to speak brokenly or weakly; to stammer; as, his tongue falters
Pronunciation
Resimler
History
Favorites