to have or get a proper or desired state or quality; to grow soft and pliable

English - Turkish

Definition of to have or get a proper or desired state or quality; to grow soft and pliable in English Turkish dictionary

Related Terms

temper

huy

Tom'un çok kötü bir huyu var. - Tom has a very bad temper.

O çok sıcak huyludur ve kolayca öfkesini kaybedebilir. - He's very hot-tempered and can easily lose his temper.

temper

{i} ruh hali

O, iyi bir ruh hali içinde. - He is in good temper.

Tom'un kötü bir ruh hali var. - Tom has a bad temper.

temper

(Diş Hekimliği) 1. Bir metali, özelliğine göre çeşitli şekillerde ısıtıp soğutarak sertleştirme işlemi; su verme. 2. Kıvamına getirme

temper

asabilik

temper

suvermek

temper

mizaç

temper

öfke

Cathy'nin öfkesi var. - Cathy has a hot temper.

Tom öfkeyi kontrol altında tutmak için elinden geleni yaptı. - Tom did his best to keep temper under control.

temper

tabiat

temper

meneviş

temper

{i} huysuzluk

temper

{f} yumuşatmak, hafifletmek, azaltmak, etkisini azaltmak: The breeze tempered the sun a bit. Rüzgâr güneşin etkisini biraz azalttı

temper

çalgıyı gam dizisine göre ak

temper

{f} to -e

temper

çeliği kızdırıp hemen soğutarak sertleştirmek

temper

(Tıp) Tabiat, karakter

temper

(isim) huy, ruh hali, keyif, öfke, sinir, huysuzluk, kıvam, tav, çeliğe verilen su

temper

{f} akort etmek

temper

{i} keyif

English - English

Definition of to have or get a proper or desired state or quality; to grow soft and pliable in English English dictionary

temper

Hyphenation

to have or get a prop·er or de·sired state or quality; to Grow soft and pli·a·ble