Definition of to engage in combat with; to oppose physically, to contest with in English Turkish dictionary
- fight
- {f} kavga etmek
Tom kavga etmekten hoşlanmaz.
-Tom doesn't like fighting.
Seninle kavga etmek istemiyorum.
-I don't want to fight you.
- fight
- {f} savaşmak
Theodore Roosevelt ile savaşmak istemem.
-I do not want to fight Theodore Roosevelt.
Düşmanla savaşmak için güçlerini birleştirdiler.
-They combined forces to fight the enemy.
- fight
- {i} dövüş
Keşke onlar dövüşmeyi bıraksalar.
-I wish they would stop fighting.
Onlar dövüşmeyi reddetti.
-They refused to fight.
- fight
- {i} kavga
Neden kavga ettiklerini bilmiyorum.
-I don't know why they are fighting.
Tom kavgaya karışmak istemiyordu, fakat başka seçeneği yoktu.
-Tom didn't want to get involved in the fight, but he had no choice.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
İsyancı kuvvetler döğüşmek için hazırlandı.
-Rebel forces prepared to fight.
Döğüşmekten başka seçeneğimiz yoktu.
-We had no alternative but to fight.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Farragut, New Orleans'ı savaş olmadan ele geçirdi.
-Farragut captured New Orleans without a fight.
Amerikan Donanması savaşmaya hazırdı.
-The American Navy was ready to fight.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
Related Terms
Definition of to engage in combat with; to oppose physically, to contest with in English English dictionary
- fight