English - Turkish
Definition of to displease; to make angry; to affront in English Turkish dictionary
- offend
- gücendirmek
O, yorumu ile kimseyi gücendirmek istemedi.
-She didn't mean to offend anyone with her remark.
Onu gücendirmek istemedim.
-I didn't mean to offend him.
- offend
- {f} suç işlemek
- offend
- {f} kırmak
Üzgünüm, seni kırmak istemedim.
-I'm sorry, I didn't mean to offend you.
- offend
- {f} incitmek
Tom'u incitmek için herhangi bir nedenim yoktu.
-I never had any reason to offend Tom.
Seni incitmek istemedim.
-I didn't mean to offend you.
- offend
- kızdırmak
- offend
- hoş gelmemek
- offend
- {f} against -e aykırı davranmak/olmak
- offend
- ağırına gitmek
- offend
- rahatsız etmek
Tom'un kimseyi rahatsız etmek istemeyeceğinden eminim.
-I'm sure Tom wouldn't want to offend anyone.
Kimseyi rahatsız etmek istemedim.
-I didn't mean to offend anyone.
- offend
- incit
Onu incittiği için özür diledi.
-He apologized for having offended her.
Tom'u incitmek için herhangi bir nedenim yoktu.
-I never had any reason to offend Tom.
- offend
- offender suçlu
- offend
- {f} -e itici gelmek
- offend
- {f} saldırmak
- offend
- darıltmak
- offend
- incit/suç işle
- offend
- (Askeri) SUÇ İŞLEMEK, KABAHAT YAPMAK: Kanunlara ve konulmuş esaslara aykırı hareket etmek
- offend
- offended küskün
- offend
- {f} kırılmak
Related Terms
English - English
Definition of to displease; to make angry; to affront in English English dictionary
- offend
to displease; to make angry; to affront
Hyphenation
to displease; to make angry; to af·frontPronunciation
Resimler
Favorites