English - Turkish
Definition of to decline a request or demand, forbear; to withhold permission in English Turkish dictionary
- refuse
- reddetmek
Maalesef reddetmek zorundayım.
-I'm afraid I have to refuse.
Onun yardımını reddetmekle hata yaptın.
-You were wrong to refuse his help.
- refuse
- geri çevirmek
- refuse
- {i} çöp
- refuse
- {f} kabul etmemek, reddetmek, geri çevirmek: He refused to see me. Beni görmeyi reddetti. The company refused our offer. Şirket teklifimizi
- refuse
- refüze etmek
- refuse
- kabul etmemek
- refuse
- reddet
Rosa Parks, beyaz bir yolcuya koltuğunu bırakmayı reddetti.
-Rosa Parks refused to give up her seat for a white passenger.
Onun teklifini reddetti.
-She refused his offer.
- refuse
- artık
Ben artık o kızla kazları gütmeyi reddediyorum.
-I refuse to herd geese any longer with that girl.
Artık sana itaat etmeyi reddediyorum.
-I refuse to obey you any longer.
- refuse
- {i} kırpıntı
- refuse
- (fiil) reddetmek, kabul etmemek, geri çevirmek, izin vermemek, ayak diremek, direnmek, karşı koymak, kaçınmak
- refuse
- süprüntü
- refuse
- {i} atık
- refuse
- {f} izin vermemek
- refuse
- {f} direnmek
- refuse
- istenmeyen
- refuse
- {f} karşı koymak
- refuse
- (Tıp) Vücuta giden gıda maddesinin sindirim sonucu geri kalan kısmı, dışarı atılan posa madde, artık madde
- refuse
- değersiz diye istenmeyen
Related Terms
English - English
Definition of to decline a request or demand, forbear; to withhold permission in English English dictionary
- refuse
I asked the star if I could have her autograph, but she refused.
to decline a request or demand, forbear; to withhold permission
Hyphenation
to de·cline a re·quest or demand, forbear; to with·hold per·mis·sionPronunciation
Resimler
History
Favorites