English - Turkish
Definition of to conduct amiss; to mismanage in English Turkish dictionary
- misconduct
- {i} kötü davranış
- misconduct
- görevi kötüye kullanma
- misconduct
- suiistimal
- misconduct
- {i} kötü idare
O adamlarının kötü idaresini ortaya çıkardı.
-He detected his men's misconduct.
- misconduct
- (Ticaret) suistimal
- misconduct
- yetkisini kötüye kullanma
- misconduct
- (Kanun) kötü vaziyet
- misconduct
- {i} zina
- misconduct
- kötü idare etmek
- misconduct
- kötü tavır ve hareket
- misconduct
- x kötü yönet/kötü davran
- misconduct
- kötü idare/kötü davranış
- misconduct
- terbiyesizlik
- misconduct
- {i} zina; ahlaksızca davranma
- misconduct
- (Askeri) UYGUNSUZ HAREKET, KÖTÜ TAVIR VE HAREKET: Verilen emirlere, askeri kanun ve icaplara aykırı harekette bulunmak
- misconduct
- misconduct oneself ahlâkseca davranmak
Related Terms
English - English
Definition of to conduct amiss; to mismanage in English English dictionary
- misconduct
to conduct amiss; to mismanage
Hyphenation
to con·duct amiss; to mis·man·agePronunciation
Resimler
History
Favorites