to compose; to constitute

English - Turkish

Definition of to compose; to constitute in English Turkish dictionary
compound: {i} bileşim
compound: {i} mandıra
compound: kompaund
compound: birleşik
Bir terimin birleşik anlamından dolayı, bir niteleyicinin kullanımı benzemeyen örnekleri engeller. - An application of a qualifier precludes non-partaking instances from the compound meaning of a term.
compound: bileşik sözcük
compound: halita
compound: il
compound: Yerleşke
They launched a mortar strike on a UN compound.
compound: borç konusunda anlaşmak
compound: {i} alaşım
compound: {f} birleştirmek
compound: terkip etmek
compound: {s} karışık
compound: (isim) bileşik, bileşim, alaşım, karıştırma, karıştırılma, bileşik kelime, ağıl, mandıra, duvarla çevrili binalar topluluğu
compound: {f} artırmak
compound: (fiil) birleştirmek, artırmak, çözmek, halletmek, taksitle ödemek, örtbas etmek, takipten vazgeçmek, anlaşmak, uzlaşmak
compound: (sıfat) bileşik, karışık
compound: {i} karıştırma
compound: bir bütün haline getirmek