English - Turkish
Definition of to compel by a quarrel; as, to quarrel a man out of his estate or rights in English Turkish dictionary
- quarrel
- {f} çekişmek
- quarrel
- tartışmak
Seninle tartışmak istemiyorum.
-I don't want to quarrel with you.
Lütfen tartışmaktan vazgeçin.
-Please cease from quarreling.
- quarrel
- {i} ağız kavgası
Bu şekilde bir ağız kavgasına son vermeliyiz.
-We must put an end to this kind of quarrel.
- quarrel
- münakaşa
Ben münakaşaya karıştım.
-I was involved in the quarrel.
- quarrel
- {i} atışma
- quarrel
- {f} atışmak
- quarrel
- {i} hırgür
- quarrel
- dırlaşmak
- quarrel
- cidal
- quarrel
- çatışmak
- quarrel
- kavga etmek
- quarrel
- çekişme
- quarrel
- kavga nedeni
- quarrel
- bozuşma
- quarrel
- {i} anlaşmazlık
- quarrel
- eskiden tatar yayı ile atılan ucu dört köşeli ağır ve kısa ok
- quarrel
- {f} kavgalı olmak
- quarrel
- {f} küsmek
Related Terms
English - English
Definition of to compel by a quarrel; as, to quarrel a man out of his estate or rights in English English dictionary
- quarrel
to compel by a quarrel; as, to quarrel a man out of his estate or rights
Hyphenation
to com·pel by a quarrel; as, to quar·rel a man out of his es·tate or rightsPronunciation
Resimler
Favorites