to cause to turn or present a face or front, as in a particular direction

English - Turkish

Definition of to cause to turn or present a face or front, as in a particular direction in English Turkish dictionary

Related Terms

face

{f} bakmak

Evim işlek bir caddeye bakmaktadır. - My house faces a busy street.

Tom Mary'ye bakmak için geriye döndü. - Tom turned around to face Mary.

face

karşısında olmak

face

{f} dönmek

face

{f} göğüs germek

face

{f} yönelmek

face

(Ticaret) karşısında durmak

face

çehre

face

{i} (saatte) mine, kadran

face

şekil

Kurbanın vücudu halı üzerinde yüzü aşağıya bakacak şekilde yatıyordu. - The victim's body was lying face down on the rug.

İngiltere tehlikeli şekilde düşük gıda malzemeleri ile karşı karşıya idi. - Britain faced dangerously low supplies of food.

face

şeref

face

sıvamak

face

{f} karşı olmak

face

{i} ön yüz, cephe

face

{f} yüzünü dönmek

face

on taraf

face

{i} sima

face

sıvama

face

{f} (bir duruma) dayanmak, tahammül etmek

face

{i} biçim

Şapkamı giymeyi unuttum ve yüzüm kötü biçimde güneşten yandı. - I forgot to wear my hat and my face got badly sunburned.

Tom'un yüzü kötü bir biçimde çürük. - Tom's face is badly bruised.

face

{i} (Geometri) yüz

English - English

Definition of to cause to turn or present a face or front, as in a particular direction in English English dictionary

face

Hyphenation

to cause to turn or pres·ent a face or front, as in a par·ti·cu·lar di·rec·tion