to cause to bound or rebound; sometimes, to toss

English - Turkish

Definition of to cause to bound or rebound; sometimes, to toss in English Turkish dictionary

Related Terms

bounce

zıplamak

bounce

{f} sektirmek

bounce

{i} yüksekten atma

bounce

{f} fırlamak

bounce

{i} zıplama

Zıplamadan sonra topa vur. - Hit the ball after the bounce.

bounce

atılmak

bounce

atma

bounce

(Bilgisayar) geri dönme

bounce

hoplamak

bounce

{i} yansıma

bounce

sıçrama

bounce

hoplama

bounce

karşılıksız olduğu gerekçesiyle çeki iade etmek

bounce

{f} kovmak

bounce

{f} sepetlemek (Argo)

bounce

{f} girivermek

bounce

{f} k.dili. (çek) karşılıksız çıkmak

bounce

{f} zıpla

Onlar yukarı aşağı zıpladı. - They bounced up and down.

Zıplamadan sonra topa vur. - Hit the ball after the bounce.

bounce

dili ha

English - English

Definition of to cause to bound or rebound; sometimes, to toss in English English dictionary

bounce