English - Turkish
Definition of to cause sudden destruction of in English Turkish dictionary
- blow
- {f} kaçırmak (fırsat)
- blow
- (rüzgar) esmek
- blow
- çalınmak
- blow
- düşmek
- blow
- yanmak
- blow
- çabuk çabuk solumak
- blow
- sürüklemek
- blow
- (sigorta/vb.) atmak
- blow
- üf
Rose hava kabarcıkları üflüyordu.
-Rose was blowing bubbles.
Kız kabarcıkları üflüyor.
-The girl is blowing bubbles.
- blow
- {f} uçurmak
- blow
- {f} uçurmak; uçmak: The wind has blown off the chimney cowl. Rüzgâr bacanın külahını uçurdu
- blow
- {i} yumruk
Bizi yumruk yumruğa getiren neydi?
-What made us come to blows?
O yüzüme bir yumruk attı.
-He dealt me a blow in the face.
- blow
- {i} şanssızlık
- blow
- {f} su fışkırtmak (balina)
- blow
- {f} soluk soluğa kalmak
- blow
- {f} çarçur etmek (Argo)
- blow
- {i} şok
Bu beni hâlâ şok ediyor.
-It still blows my mind.
- blow
- öttürmek
- blow
- {f} patlamak
Related Terms
English - English
Definition of to cause sudden destruction of in English English dictionary
- blow
He blew the tires and the engine.
to cause sudden destruction of
Hyphenation
to cause sud·den de·struc·tion ofTurkish pronunciation
tı kôz sʌdın dîstrʌkşın ıvPronunciation
/tə ˈkôz ˈsədən dəsˈtrəksʜən əv/ /tə ˈkɔːz ˈsʌdən dɪsˈtrʌkʃən əv/
Resimler
History
Favorites