to call upon (a person, especially a god) for help, assistance or guidance

English - Turkish

Definition of to call upon (a person, especially a god) for help, assistance or guidance in English Turkish dictionary
invoke: (Politika, Siyaset) yürürlüğe girmek
invoke: istemek
invoke: yakarmak
invoke: dile
invoke: dilemek
invoke: dua etmek
invoke: (Allaha) yakarmak, yalvarmak
invoke: yardım için başvur
invoke: başvurmak: "He invoked his diplomatic immunity. - Diplomatik dokunulmazlığına başvurdu.", "He invoked Plato in defense of his thesis. - Tezini savunmak için Eflatun'a başvurdu."
invoke: {f} başvurmak: He invoked his diplomatic immunity
invoke: {f} (yardım, koruma v.b.'ni) istemek
invoke: dile,yardım için başvur
invoke: çağırmak
invoke: {f} yalvarmak
invoke: {f} yardım istemek
invoke: çağır/rica et/dua et
invoke: {f} hatırlatmak
invoke: himayesini dilemek

English - English

Definition of to call upon (a person, especially a god) for help, assistance or guidance in English English dictionary: invoke

to call upon (a person, especially a god) for help, assistance or guidance

Hyphenation

to call up·on (a person, es·pe·cial·ly a god) for help, as·sis·tance or guid·ance

History

Favorites