English - Turkish
Definition of to bring disgrace upon someone or something; to shame in English Turkish dictionary
- dishonor
- alçakça
- dishonor
- yüzkarası
- dishonor
- {i} rezalet
- dishonor
- {f} şerefini boz
- dishonor
- ödemeyiş
- dishonor
- tediyeyi reddetmek
- dishonor
- {f} leke sürmek
- dishonor
- ırzına tecavüz etmek
- dishonor
- {i} şerefsizlik
Şerefsizlikten önce ölüm!
-Death before dishonor!
- dishonor
- {f} rezil etmek
- dishonor
- utanç leke
- dishonor
- namusuna leke sürmek
- dishonor
- {i} onursuzluk
- dishonor
- {i} alçaklık
- dishonor
- {f} lekelemek
- dishonor
- namussuzluk
Başkan Clinton herhangi bir namussuzluk eylemini reddetti.
-President Clinton denied any dishonorable actions.
- dishonor
- (fiil) namusunu kirletmek, şerefini sarsmak, rezil etmek, lekelemek; sözünü tutmamak; leke sürmek, onursuzluk etmek
- dishonor
- şerefsiz
Şerefsizlikten önce ölüm!
-Death before dishonor!
Şerefli ölmektense şerefsiz yaşamak daha iyidir.
-Better to live dishonored than die proud.
- dishonor
- {f} onursuzluk etmek
- dishonor
- (isim) yüz karası, ayıp, şerefsizlik, onursuzluk
Related Terms
to bring disgrace upon someone or something; to shame
Hyphenation
to bring dis·grace up·on some·one or something; to shamePronunciation
Resimler
History
Favorites