to bring (something such as a vehicle) to a halt or store in a specified place

English - Turkish

Definition of to bring (something such as a vehicle) to a halt or store in a specified place in English Turkish dictionary

Related Terms

park

{f} park etmek

Orada araba park etmek yasal değildir. - It is illegal to park a car there.

Tom blokun etrafını dolaştı ve park etmek için bir yer buldu. - Tom circled the block looking for a place to park.

park

{i} park

park

yeşil alan

park

(Bilgisayar) beklet

park

koymak

park

{f} park et

Tom insanların onun evinin önüne park etmelerini sevmiyor. - Tom doesn't like it when people park in front of his house.

Tom otelin arkasında park etmeyi başardı. - Tom was able to park behind the hotel.

park

bırakmak

park

{i} koruma altına alınmış arazi

park

{f} parketmek

park

(Askeri) PARK ETMEK: Top ve araçları garnizonda veya kampta muntazam bir şekilde tertiplemek

park

ordu mühimmatının biriktirildiği yer

park

bir araya biriktirmek

park

(isim) park, futbol sahası [brit.], koruma altına alınmış arazi, otopark, spor alanı

park

{i} futbol sahası [brit.]

park

vahşi hayvanlar için çitle ayrılmış geniş saha

park

{i} otopark

Ben yasadışı otopark için 20 dolar para cezasına çarptırıldım. - I was fined 20 dollars for illegal parking.

Tom otoparktaki her kirli araba ön camına adını yazdı. - Tom wrote his name on every dirty car windshield in the parking lot.

park

arabayı park etmek

English - English

Definition of to bring (something such as a vehicle) to a halt or store in a specified place in English English dictionary

park

Hyphenation

to bring (something such as a vehicle) to a halt or store in a spe·ci·fied place