English - Turkish
Definition of to bring (something such as a vehicle) to a halt or store in a specified place in English Turkish dictionary
- park
- {f} park etmek
Tom blokun etrafını dolaştı ve park etmek için bir yer buldu.
-Tom circled the block looking for a place to park.
Orada araba park etmek yasal değildir.
-It is illegal to park a car there.
- park
- {i} park
- park
- yeşil alan
- park
- (Bilgisayar) beklet
- park
- koymak
- park
- {f} park et
Tom arabasını yanlış yere park ettiği için ceza ödemek zorunda kaldı.
-Tom had to pay a fine because he parked in the wrong place.
Tom insanların onun evinin önüne park etmelerini sevmiyor.
-Tom doesn't like it when people park in front of his house.
- park
- bırakmak
- park
- {i} koruma altına alınmış arazi
- park
- {f} parketmek
- park
- (Askeri) PARK ETMEK: Top ve araçları garnizonda veya kampta muntazam bir şekilde tertiplemek
- park
- ordu mühimmatının biriktirildiği yer
- park
- bir araya biriktirmek
- park
- (isim) park, futbol sahası [brit.], koruma altına alınmış arazi, otopark, spor alanı
- park
- {i} futbol sahası [brit.]
- park
- vahşi hayvanlar için çitle ayrılmış geniş saha
- park
- {i} otopark
Şu otoparkta arabasını çaldırdı.
-He had his car stolen in that parking lot.
Ben yasadışı otopark için 20 dolar para cezasına çarptırıldım.
-I was fined 20 dollars for illegal parking.
- park
- arabayı park etmek
Related Terms
English - English
Definition of to bring (something such as a vehicle) to a halt or store in a specified place in English English dictionary
- park
to bring (something such as a vehicle) to a halt or store in a specified place
Hyphenation
to bring (something such as a vehicle) to a halt or store in a spe·ci·fied placePronunciation
Resimler
History
Favorites