to border upon; to tend; to incline; to come near; to approach

English - Turkish

Definition of to border upon; to tend; to incline; to come near; to approach in English Turkish dictionary

Related Terms

verge

{i} sınır

verge

{i} kenar; sınır: on the verge of a cliff uçurumun kenarında. on the verge of the swamp bataklığın bittiği/başladığı yerde

verge

{f} eşiğinde olmak

verge

{f} sınırında olmak

verge

banket

verge

(yol/patika/vb.) kenar

verge

{i} piskopos asası

verge

halka daire

verge

sınırlamak

verge

"on" ile yaklaşmak

verge

{i} eşik

verge

on the verge of eşiğinde

verge

{i} eşik: on the

verge

{f} yaklaşmak

verge

(fiil) sınırında olmak, eşiğinde olmak, çalmak (renk), yaklaşmak, meyletmek

verge

{f} çalmak (renk)

verge

(Tıp) Dairehalka

verge

{i} sütun gövdesi

verge

verge yaklaş

English - English

Definition of to border upon; to tend; to incline; to come near; to approach in English English dictionary

verge

Hyphenation

to bor·der upon; to tend; to incline; to come near; to ap·proach