English - Turkish
Definition of to aim a blow with a weapon or a finger (at someone or something) in English Turkish dictionary
- stab
- şişlemek
- stab
- hacamat etmek
- stab
- {f} hançerlemek
- stab
- {f} bıçakla
Tom kolundan bıçaklandı.
-Tom got stabbed in the arm.
O, bıçaklanarak öldürüldü.
-Tom was stabbed to death.
- stab
- deneme
- stab
- bıçaklamak
- stab
- (fiil) bıçaklamak, hançerlemek, saplamak, delmek, ihanet etmek
- stab
- {i} bıçaklama
Ölümle sonuçlanan bıçaklama olayının kıvılcımı, kontrolden çıkan tartışmadan çıkmıştı.
-The fatal stabbing was sparked by an argument that got out of control.
O beni sırtımdan bıçaklamaya çalıştı.
-She tried to stab me in the back.
- stab
- {f} batırmak; saplamak; delmek: He stabbed the meat with his fork. Çatalını ete sapladı. i
- stab
- {i} saplanma
- stab
- sivri bir aletle yaralamak
- stab
- kalbini kırma
- stab
- söz ile yaralama
- stab
- stab in the back arkadan vurmak
- stab
- {i} bıçak gibi saplanma
- stab
- {f} saplamak
- stab
- {f} delmek
Related Terms
English - English
Definition of to aim a blow with a weapon or a finger (at someone or something) in English English dictionary
- stab
to aim a blow with a weapon or a finger (at someone or something)
Hyphenation
to aim a blow with a weap·on or a fin·ger (at some·one or something)Resimler
History
Favorites