to aim a blow with a weapon or a finger

English - Turkish

Definition of to aim a blow with a weapon or a finger in English Turkish dictionary

Related Terms

stab

şişlemek

stab

hacamat etmek

stab

{f} hançerlemek

stab

{f} bıçakla

Polisler onun gırtlağı kesilmeden önce, Tom'un bıçaklandığını düşünmektedir. - The police think that Tom was stabbed before his throat was slit.

Tom metrodaki birisi tarafından öldüresiye bıçaklandı. - Tom was stabbed to death by someone on the subway.

stab

deneme

stab

bıçaklamak

stab

(fiil) bıçaklamak, hançerlemek, saplamak, delmek, ihanet etmek

stab

{i} bıçaklama

Ölümle sonuçlanan bıçaklama olayının kıvılcımı, kontrolden çıkan tartışmadan çıkmıştı. - The fatal stabbing was sparked by an argument that got out of control.

O beni arkadan bıçaklamaya çalıştı. - He tried to stab me in the back.

stab

{f} batırmak; saplamak; delmek: He stabbed the meat with his fork. Çatalını ete sapladı. i

stab

{i} saplanma

stab

sivri bir aletle yaralamak

stab

kalbini kırma

stab

söz ile yaralama

stab

stab in the back arkadan vurmak

stab

{i} bıçak gibi saplanma

stab

{f} saplamak

stab

{f} delmek

English - English

Definition of to aim a blow with a weapon or a finger in English English dictionary

stab

Hyphenation

to aim a blow with a weap·on or a fin·ger

Turkish pronunciation

tı eym ı blō wîdh ı wepın ır ı fînggır

Pronunciation

/tə ˈām ə ˈblō wəᴛʜ ə ˈwepən ər ə ˈfəɴɢgər/ /tə ˈeɪm ə ˈbloʊ wɪð ə ˈwɛpən ɜr ə ˈfɪŋɡɜr/